Ιστορικό Ιαματικών πηγών

Παλαιότερα τα νερά της πηγής τα χρησιμοποιούσαν για την κίνηση υπάρχοντος υδρομύλου, τον οποίο κατείχε μαι νέμονταν η Μονή Βλαχερνών.

Απο την έκθεση του Σ. Παπαδόπουλου προκύπτει ότι ήταν κοιλάδα βαλτώδεις με άφθονες πηγές οι οποίες σχημάτιζαν μυλαύλακο και γι'αυτό ειχε κτισθεί μύλος.

Πρίν απο την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών Λίντζι (Κυλλήνης) και πρίν απο την ανέγερση κτηρίων, η λουτροθεραπεία γινόταν μέσα σε λάκκους που άνοιγαν οι λουόμενοι κοντά στις πηγές. Μέσα στους λάκκους έμπαιναν οι πάσχοντες μια φορά την ημέρα κατά φύλο σε ορισμένες ώρες και πολλοί συγχρόνως.

Απο το έτος 1850 ο Υπουργός Υγείας Βούρος άρχιε να συσταίνει στους πάσχοντες (ρευματισμοί-άσθμα) τα λουτρά Λίντζι (κυλλήνης).

Ο Βούρος προέτρεψε και τον ηγούμενο της Μονής Βλαχερνών Αγάπιο να επισκευθεί τα λουτρά γιαθεραπεία του απο τους ρευματισμούς τους οποίους έπασχε. Αυτά το έτος 1855.

Πράγματι ο ηγούμενος είδε οφέλεια απο τα λουτρά και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα. Ο Βούρος εκμεταλλεύθημε την περίσταση και συμβούλεψε τον ηγούμενο να αναγείρει οικοδομή στα λουτρά. Τότε ο ηγούμενος υπέβαλε αναφορά στο Υπουργείο Εσωτερικών με σχετική πρόταση που έγινε αποδεκτή. Ο ηγούμενος έγραφε στο Βούρο 08/10/1860 ότι βρέθηκαν τα χρήματα για τηνοικοδομή των λουτρών.

Αρχισε η διφήμιση πριν ακόμη ανεγερθεί η οικοδομή και ο κόσμος άρχισε να συρρέει μέχρι που ενοχλήθηκε ο ηγούμενος και έγραψε στον Βούρο: "Τα ιαματικά ύδατα του Λίντζι τα εκάματε γνωστά εις όλους και δεν έχω ησυχίαν στέλλων εις τον μεν και εις τον δε, και εκτός του κόπου και της ανησυχίας δοκιμάζει και η Μονή και κάμποσα έξοδα, λοιπόν δια να αποφύγω ταύτα απεφάσισα να πέμψω εις τας Αθήνας 300 φιάλας...".

Μέχρι το έτος 1890 το υδροθεραπευτήριο βρισκόταν σε πρωτόγονη κατάσταση. Η χρήση των λουτρών γινόταν εντός δεξαμενής την οποία οι μοναχοί της Μονής Βλαχερνών κατασκεύασαν λιθόκτιστη θεμελίωση και έκαναν περίφραξη με σανίσες χωρίς σκεπή. κ'αθεχρόνο έκαναν πρόχειρη σκεπή με καλάμια και θάμνους.

Αξίζει να ειπωθεί οτι οι πηγές Λίντζι (κυλλήνης) ειναι η πρώτη λουτρόπολη της Ελλάδας, η οποία αναγνωρίσθηκε και υποστηρίχθηκε απο τον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδας Χαρίλαο Τρικούπη.

Ο ίδιος ενέκρινε την παραχώρηση των λουτρών για μια πενταετία-1890- στην εταιρία "Σιδηρόδρομοι Πειραιώς Αθηνών Πατρών (ΣΠΑΠ). Τότε η εταιρία κατασκεύασε την σιδηροδρομική γραμμή Καβάσιλα μέχρι τα λουτρά και προέβη στην ανέγερση ξενοδοχείων κ.λ.π.